Ngumbah Sampean Katuhu: Suku Nu Rék Ngahiji jeung Cahaya Nu Luhur

Sampean katuhu…
suku munggaran nu ngaléngkah ka dunya,
tapi kadang munggaran ogé nu nyasab.
Suku nu sakapeung ngajugjug ka masjid,
tapi haténa ngajugjug ka gengsi.

Dampal ieu, Gusti…
kungsi asup ka café nalika adzan dikumandangkan.
Suku ieu kungsi nyanghareupan panggung,
tapi henteu pernah satia ka sajadah.
Ngora mah léngkahna gancang,
tapi kana dosa, abdi geura bisa.

Abdi ngumbah sampean katuhu ayeuna —
lain ukur pikeun mupus lebu jalan,
tapi pikeun mupus jalur pikiran
anu sakapeung nyorong abdi ka kaburukan.

Sabab abdi terang…
Aya sampean nu luncat kana pesta,
tapi lambat ngajugjug ka pangajian.
Aya sampean nu milu aksi,
tapi tara milu ngagolér dina tobat.

اللَّهُمَّ ثَبِّتْ قَدَمَيَّ عَلَى الصِّرَاطِ يَوْمَ تَزِلُّ فِيهِ الْأَقْدَامُ
Allāhumma ṯabbit qadamayya ‘alaṣ-ṣirāṭi yauma tazillu fīhil aqdām
“Duh Gusti, pancegkeun dua sampean abdi di jalan lempeng (Shirath),
dina poé nalika seueur sampean nu baris ticengklak (karegel).”

Abdi henteu nyanggupan, Gusti,
lamun anjeun henteu pancegkeun.
Kumaha abdi rék nyorang titian nu leuwih ipis tibatan rambut,
lamun dina dunya gé suku ieu sok kaburu ngajugjug dunya?
Sanggeus dibersihkeun ku cai wudhu,
mugia sampean ieu henteu mung leumpang,
tapi ngajugjug.

Sasatna…
Sampean ieu hoyong léngkah ka masjid bari ngagolérkeun hate.
Hoyong nepi ka tempat-tempat hadé bari teu kapangaruhan gengsi.
Hoyong ngajugjug kajujuran,
teu leumpang deui ka fitnah,
ka tempat nu mintonkeun awak,
ka tempat nu lalajo kabodoan,
ka sakabéh jalur nu sanajan rame, tapi jauh tina Rahmat-Mu.

Gusti,
sabaraha kali abdi ngagurat tapak nu anjeun henteu ridha?
Sabaraha kali sampean ieu nyanghareupan dosa,
tapi rido disimpen dina tonggong?

Ayeuna,
cai wudhu nu ngalir dina sampean ieu
abdi anggap salaku surat panerapan.
Surat yén abdi hoyong mulang,
ngawitan jalur anyar,
jalur nu dina unggal léngkahna — anjeun nyaksian,
sarta nyarengan.